A Sermon by Rev. Albert Callo, Jr.
Parish Pastor, Christ the King Lutheran Church
General Mariano Alvarez, Cavite, South Luzon District
Sumainyo nawa ang kagandahang-loob at kapayapaan ng Diyos na ating Ama at ng Panginoong Jesu-Cristo.
Noong nakaraang Linggo ay napag-aralan natin ang tungkol sa sinabi ni Jesus na Siya’y pupunta na sa Ama. Aalis Siya upang maipaghanda tayo ng matitirhan. Nalungkot ang mga alagad ng marinig ito, ngunit bilang pagpapalakas loob Niya sa Kaniyang mga alagad na Siya’y muling babalik upang sila’y isama sa kinaroroonan ni Jesus sa lugar na Kaniyang inihanda Niya sa bawat mananalig sa Kanya. Ngunit hindi Niya iiwanang ulila sapagkat sabi ni Jesus na Kaniyang ipadadala ang Espiritu Santo at mananatiling “patnubay” nila.
Sino ang Espiritu Santo? The Holy Spirit is the third person of the Holy Trinity of God. He is truly God along with the Father and the Son, Jesus. He is referred in the Scriptures as the Holy Spirit, the Spirit of Truth, The Comforter, and the Spirit of God. The Bible makes clear that the Holy Spirit is indeed God.
- He was present in the beginning at creation and was actively participating in creation.
- He is equal to the Father and to the Son.
Ang salitang “Comforter” or “Patnubay” ay isang matatawagan sa sandali ng pangangailangan. Tumutulong ang Espiritu Santo ngayon kung paano tinutulungan ni Jesus ang mga alagad noong Siya ay nabubuhay pa sa daigdig. Nangako si Jesus sa Kaniyang mga alagad na kaniyang ipapadala ang Espiritu Santo, upang maging “Patnubay” nila, upang tulungan sila sa kanilang misyon. Hinirang at isinugo ni Hesus ang mga alagad upang sila’y sumaksi sa Kanya sa iba’t ibang dako ng daigdig. Ipagpapatuloy ng mga alagad ang sinimulan ni Hesus. Ang Ipahayag at maibalita sa lahat ng tao ang Mabuting Balita.
Subalit, batid ni Hesus ang kahinaan ng Kanyang mga alagad. Kaya, nangako Siya na gagabayan at tutulungan sila ng Espiritu Santo. Sa aklat ng Gawa 1.8 ay ganito ang sabi,
“. . .tatanggap kayo ng kapangyarihan pagbaba sa inyo ng Espiritu Santo, at kayo’y magiging mga saksi ko sa Jerusalem, sa buong Judea at sa Samaria, at hanggang sa dulo ng daigdig.”
Naalala ko ang isang kuwento. Minsan may isang lalaki ang pumasok sa “seminary”, sabi sa kanila ng kanilang professor na kinakailangan nilang makapagsalita ng iba’t-ibang wika (speaking of tongue) bago sila maka-gradweyt. Ito rin ang magiging batayan upang malaman kung sila ba’y puspos ng Epiritu Santo. Dumating ang huling semester, sinubukan niya ang payo ng kaniyang mga kaklase na basata lang ibuka ang kaniyang bibig, subalit wala talagang ibang wika ang lumalabas sa kaniyang mga bibig. Pakiramdam niya, hindi siya puspos ng Espiritu. Dumating ang araw ng kanilang pagtatapos, silang lahat ay pumila at isa-isang nagsalita sa iba’t-ibang wika. Paglapit sa kaniya ng kaniyang professor at dahil hindi talaga niya magagawa ang makapagsalita sa iba’t-ibang wika, nanalangin na lang siya sa kaniyang sariling wika. Sabi niya, “Ama mi ay wada ed langit, madaydayaw koma din nasantoan ay ngadan mo. Domteng koma din panturayam isnan daga ta say matongpal din laydem isnan daga ay kaman ed langit.” Nang marinig ito ng pastor. napasigaw siya at kanyang nasabi, “Oh, listen to him, the Spirit is with him”.
Sumasakanya ba ang Espiritu Santo? Hindi ba’t tinanggap natin ang Espiritu Santo noong tayo’y nabinyagan at dahil dito tayo ay binihisan Niya ng katuwiran, itinuring tayong anak ng Diyos, at pinatawad ang ating mga kasalanan.
Sa Gawa 2 naitala kung paano dumating ang Espiritu Santo. Noong araw ng Pentekostes, bumaba ang Espiritu Santo mula sa langit. Ang mga alagad ay pinagkalooban ng lakas ng loob mula sa Espiritu Santo. Hindi na sila natatakot sa anumang pag-uusig na haharapin nila. Hindi na takot ang mga alagad na ipakilala si Kristo sa lahat sa pamamagitan ng kanilang mga pagtuturo. Makakapagsalita ang mga alagad tungkol sa Panginoon nang may buong katapangan. Walang makakapigil sa kanila sa pagsasalita tungkol sa kabutihan ng Diyos na Kanyang ipinakita sa pamamagitan ng Panginoong Hesukristo. Ipanadala ni Hesus ang Espiritu Santo upang ipaalala sa kanila ang mga itinuro Niya sa kanila.
Dahil sa kapangyarihan ng Espiritu Santo ang mga alagad ay binago mula sa pagiging maduwagin, ang mga alagad ay naging mga matapang na mga saksi ni Kristo. Kung dati’y nagtago sila sa isang silid dahil sa takot, ngayo’y lumabas sila mula sa silid na kanilang pinagtataguan. Punung-puno sila ng tapang at pananalig sa Diyos. Ipangaral nila ang Mabuting Balita ni Kristo sa iba’t-ibang lahi at nasyon. Ang dating mga matatakutin at duwag na mga alagad, ngayon may katapangan ng nakapagpapahayag tungkol kay Kristo.
Paano sila tinulungan ang Espiritu Santo? Tinulungan at ginabayan sila ng Espiritu Santo sa halip na manatili sa loob ng silid at magtago, sila’y lumabas upang simulan ang misyong ibinigay sa kanila ng Panginoon. Hindi sila nagpadala sa kanilang takot dala ng pag-uusig at kamatayan, talagang binago sila ng Espiritu Santo.
Mga kaibigan at mga kapatid ko sa Panginoon. Ang mga alagad ni Hesus ay hindi na takot sa anumang pag-uusig o maging sa kamatayan. Pinatay ang lahat ng mga alagad, maliban sa isa, si Juan. Ang iba, namatay bilang martir. Si Pedro, ipinakong patiwarik sa krus ng mga Romano. Bakit patiwarik? Ayon kay Pedro, hindi siya karapat-dapat na mamatay katulad sa Panginoong Hesus. Bakit hindi sila natakot? Sapagkat kasama nila ang Panginoon. Ipinagkaloob sa kanila ni Hesus ang Kaniyang Espirtu Santo, binigyan sila ng lakas ng loob, katapangan, at patnubay ng Espiritu Santo.
Ang Simbahan ay nakaranas ng matinding pag-uusig. Subalit, nananaig pa rin ang Simbahan laban sa mga umuusig sa Kanya. Hindi mapapabagsak ninuman ang Simbahang itinatag ni Kristo. Sa kabila ng mga pag-uusig. Gaano mang karaming pag-uusig ang haharapin nito (natin), tandaan natin ang sinabi ni Pedro,
“14 At sakali mang usigin kayo dahil sa pagsunod sa kalooban ng Diyos, pinagpala kayo! Huwag kayong matakot sa kanila at huwag kayong mabagabag. 15 Igalang ninyo si Cristo mula sa inyong puso bilang Panginoon. Lagi kayong maging handang sumagot sa sinumang humihingi ng paliwanag sa inyo tungkol sa pag-asang nasa inyo. 16 Ngunit gawin ninyo ito nang mahinahon at may paggalang. Panatilihin ninyong malinis ang inyong budhi upang mapahiya ang mga nanlalait at humahamak sa inyong magandang pag-uugali bilang mga lingkod ni Cristo. 17 Higit na mainam ang kayo’y magdusa dahil sa paggawa ng mabuti, sakali mang ito’y ipahintulot ng Diyos, kaysa magdusa kayo dahil sa paggawa ng masama. 18 Sapagkat si Cristo na walang kasalanan ay namatay nang minsan para sa inyo na mga makasalanan, upang iharap kayo sa Diyos. Mga kaibigan ako’y lubos na nananalig at nagtitiwala sa Diyos na hindi Niya tayo pababayaan kailanman.” (1 Pedro 3:14-18).
Bakit hindi makakapanaig ang anumang paguusig? Dahil, ang Panginoong Hesu-Kristo ang pundasyon ng ating pananampalataya. Sabi Niya,
“Hindi makapananaig sa kanya, kahit ang kapangyarihan ng kamatayan.” (Mateo 16, 18),
at ang Espiritu Santo ang gumagabay at nagbibigay-lakas sa Kanyang iglesya (maging sa atin). Sapagkat sa loob ng ating simbahan ay ating matatagpuan at napakikinggan ang Kanyang Salita at dito rin natin tinatanggap ang Sakramento ng Banal na Hapunan, upang sa pamamagitan nito tayo ay mapalakas, mapanatili ang ating pananampalataya. Hindi tayo pababayaan ng Panginoon at lagi Niyang tayong sasamahan at tutulungan upang ang Kanyang misyon ng pagpapahayag at pangangaral ng Mabuting Balita ay maipagpatuloy sa pamamagitan natin.
Bilang mga mananampalataya, tinanggap natin ang kaloob ng Banal na Espiritu, at ang ating Bautismo ay magandang paalala ng pagbabagong-buhay sa pamamagitan ng Espiritu. Ang Kanyang gawain na ito ay magpapatuloy at walang tigil hanggang sa Huling Araw. Ang patuloy na maipahayag ang hindi nagbabagong Ebanghelyo ni Hesu-Kristo, upang lumikha ng pananampalataya, at mangasiwa ng kapatawaran ng mga kasalanan sa mga mananampalataya sa buong mundo. Kasabay nito, nagtitipon Siya ng mga bagong tao sa Kanyang Simbahan, na gumagamit ng mga makabagong apostol bilang Kanyang mga instrumento at kinatawan, ipinapadala sila sa lahat ng mga bansa, nagbibinyag at nagtuturo.
Sinabi ni Jesus,
“Hindi ko kayo iiwang nangungulila . . .” (Jn. 14:18). Ipinagkaloob Niya ang Espiritu, ang ating patnubay, upang maging kasama natin magpakailanman (t.16). Ang iglesya ay binigyang buhay at kapangyarihan ng Espiritu Santo.
Ayon sa Third Article ng ating Kredo Niceno (Of Sanctification) at ganito ang sabi:
I believe in the Holy Ghost; one holy Christian Church, the communion of saints; the forgiveness of sins; the resurrection of the body; and the life everlasting. Amen. What does this mean?
I believe that I cannot by my own reason or strength believe in Jesus Christ, my Lord, or come to Him; but the Holy Spirit has called me by the Gospel, enlightened me with His gifts, sanctified and kept me in the true faith.
In the same way He calls, gathers, enlightens, and sanctifies the whole Christian Church on earth, and keeps it with Jesus Christ in the one true faith. In this Christian Church He daily and richly forgives all my sins and the sins of all believers. On the Last Day He will raise me and all the dead, and give eternal life to me and all believers in Christ. This is most certainly true.
Napakahalaga ng Espiritu Santo para sa buhay ng iglesya! Tayo ang pinapabanal Niya (2 Tes. 2:13); ipinahayag ang katotohanan sa atin (Juan 14.17; 15:16), tinuturuan Niya tayo (Jn. 14.26), binibigyan tayo ng karunungan (San. 1.5) at nagbibigay sa atin ng kapangyarihan (Gw. 1.8)! Ang buhay, kabanalan, pagkakaisa at mabisang pagpapatotoo ng iglesya ay nakasalalay sa Espiritu Santo lamang. Ang Espiritu Santo ay nagbibigay ng direksyon at kapangyarihan habang ginagampanan ng iglesya ang misyon ng Diyos sa sanlibutan.
At ang kapayapaan ng Diyos na hindi kayang maunawaan ng tao ang siyang mag-iingat sa inyong puso at pag-iisip dahil sa inyong pakikipag-isa kay Cristo Jesus. Amen.
